Przepełniony refleksją i modlitwą był dzień poprzedzający uroczystość 100-lecia kościoła farnego pw. Świętej Trójcy w Mikstacie. Piątek, 19 października był drugim dniem rekolekcji. Nauki głosił przez cały dzień o. Andrzej Grzesiak, kapłan pochodzący  z naszej wspólnoty parafialnej. Ponadto był to dzień sakramentu pokuty  i pojednania. Wielu wiernych z niego skorzystało, by  w sposób pełny uczestniczyć w jutrzejszym święcie.

Po Mszy św. porannej kapłani udali się z Komunią Świętą do osób chorych i starszych. Wielu z nich zapewne chciałoby uczestniczyć w obchodach jubileuszu 100- lecia konsekracji naszego parafialnego wieczernika, niestety wiek, bądź stan zdrowia im na to nie pozwala.

O godz. 15:00 odmówiliśmy Koronkę do Miłosierdzia Bożego. Podczas modlitwy różańcowej, której przewodniczył ks. kan. Krzysztof Ordziniak polecaliśmy budowniczych kościoła, ks. Franciszka Ruszczyńskiego, który przed ponad stu laty podjął się dzieła budowy fary. Modlitwą różańcową objęci zostali wszyscy, którzy  w jakikolwiek sposób włączyli się w przygotowanie sobotniej uroczystości. Po różańcu odprawiona została Nowenna Miesięcy do Trójcy Świętej. Trwaliśmy na niej, 20-ego każdego miesiąca, od lutego. Była ona formą duchowego przygotowania do uroczystości 100- lecia konsekracji mikstackiej fary.

Podczas wieczornej Mszy św. przy ołtarzu stanęło czterech kapłanów: ks. kan. Grzegorz Klapa, ks. kan. Zbigniew Mielcarek, ks. kan. Jerzy Rasiak i o. Andrzej Grzesiak, nasz rekolekcjonista.

Rozpoczynając naukę o. Andrzej podkreślił, że naród czci stulecie odzyskania niepodległości, a nasza parafia obchodzi 100- poświecenia murowanego kościoła. Przypomniał, że wcześniej stała na tym miejscu świątynia drewniana. Kontynuując powiedział: „ Potrzebne są kościoły, bo potrzebny jest człowiekowi Bóg, bo światu potrzebni są ludzie o zdrowej duszy, mądrzy, o wielkim sercu”. Zaakcentował, że kościół w którym modlą się ludzie jest w pewnym stopniu wizerunkiem wiary parafii. Zwrócił uwagę na potrzebę szacunku dla kościoła, a następnie dodał: „ Jest ważne, aby pamiętać, że to miejsce jest Bogu poświęcone i Bóg w nim przebywa”. W dalszej części homilii kaznodzieja zaznaczył, że jest jeszcze inna świątynia o którą należy również dbać i o nią się troszczyć. Tą świątynia jesteśmy my sami. Zaznaczył, że przychodzimy do kościoła, by budować świątynię swego serca na fundamencie Chrystusa, napełniać się Duchem Świętym, by nasze życie wydawało dobre owoce. Podkreślił, że kościół parafialny jest miejscem, gdzie możemy uczyć się dobra, dostrzegania ludzi i ich potrzeb. Tu możemy się uczyć troski o piękno Domu Bożego. Zaznaczył, że aby tak było konieczna jest nasza obecność w kościele, nasza modlitwa, ale i nasze wsparcie materialne. Zwrócił uwagę na trzy znaczenia słowa „kościół”. Kościół to świątynie - budynki, świątynią jesteśmy my od momentu chrztu i Kościół to społeczność wierzących. Kontynuując o. Andrzej powiedział: „Trzeba dojść do tego, że sam powiem w swoim sercu: KOCHAM KOŚCIÓŁ, MÓJ KOŚCIÓŁ. A za co? Za to, że jest, że prowadzi mnie do Boga, że prowadzi drogą wiary, podpowiada jak żyć, prowadzi do świętości życia”.

Nawiązując do słów pieśni „ Com przyrzekł Bogu przy chrzcie raz” podkreślił, że jest w nich zawarte podziękowanie za Kościół. Kaznodzieja zaznaczył, że ludzie i Kościół przeżywają chwile słabości, ale są i ludzie uderzający w Kościół, by go ośmieszyć. Podkreślił, że błędy i skandale to nie jest cały Kościół, ale rany wymagające leczenia. Nie powinny one jednak prowadzić do utraty wiary.

Mówiąc o Kościele który kocham, podkreślił, że jest on miejscem karmienia się Słowem i Ciałem Chrystusa. Zwrócił uwagę, że współczesny świat promuje człowieka, który nie zawsze odznacza się mądrością. Jest to efektem niewłaściwego rozumienia wolności, odrzucenia zasad.

W dalszej części o. Andrzej wskazał na potrzebę odnowy duchowej. Nawiązując do trwającej renowacji kościoła parafialnego, podkreślił, że tak jak odnawia się stopniowo nasza świątynia i my mamy się odnawiać duchowo, by budować sobie potrzebę świętości. Dodał, że aby przemiana w naszym życiu była możliwa potrzebne jest ponowne zachwycenie się Jezusem Chrystusem i właściwe przeżywanie modlitwy i przyjmowanych sakramentów. Zaakcentował, że rzeczy święte powinny być traktowane w sposób święty.

Kończąc o. Andrzej powiedział: „Dziękujemy Bogu za tę świątynię, za obecnego tu Chrystusa w Najświętszym Sakramencie. Bo prawdziwy Dom to Boży i brama niebios – te słowa sobie przypominamy. Ile jeszcze przed nami dni, miesięcy czy lat, a któż to wie. A przecież w sercu mamy ten nasz świat, w którym żyjemy. Może czasem smutek, troska czoło pokrywa, a jednak każda chwila życiem bywa. Tak jest, takie jest życie. Tak Bóg obmyślił abyśmy je mieli obfite, a wybierać mamy to co na zawsze będzie w życiu wyryte. Na koniec powiem , życie bez Boga to jest życie na krawędzi szaleństwa. Amen”.

Po Mszy św. zostało zaprezentowane misterium słowno- muzyczne o św. Janie Pawle II.

W parafii panuje już odświętna atmosfera. Kościół pięknie udekorowany, na wielu domach powiewają flagi. Wielu parafian pojednało się z Panem Bogiem i ludźmi w  Sakramencie Pokuty, wsłuchiwało się w nauki rekolekcyjne.  Stały się one impulsem do rachunku sumienia i postawienia sobie pytań: czym jest dla mnie parafialny kościół? Czy rzeczywiście go kocham? Czy  troszczę się o niego i  w wystarczającym stopniu angażuję się w życie wspólnoty parafialnej? Warto spróbować sobie na nie odpowiedzieć.

Przed nami piękny duchowo czas, czas świętowania.

Może warto jeszcze dodać, że przed stu laty, 19 października na terenie naszej parafii sprawował już posługę abp Edmund Dalbor, który następnego dnia konsekrował nasz kościół. Jutro, w 100-lecie tego wydarzenia naszym modlitwom będzie przewodniczył bp Edward Janiak, Ordynariusz Diecezji Kaliskiej.

Uroczystość transmitowana będzie na żywo przez Telewizję Diecezji Kaliskiej DOM JÓZEFA 20 października o godz. 17:00 na stronie internetowej https://domjozefa.tv