Wydarzenie artystyczne poprzedziła Msza św. pod przewodnictwem kard. Kazimierza Nycza, w intencji rychłej beatyfikacji Sługi Bożego Stefana Kardynała Stefana Wyszyńskiego. W homilii, metropolita warszawski podkreślił, ze dzisiaj chcemy wrócić do nauki kard. Stefana Wyszyńskiego, przyjąć ją na nowo. - Potrzebujemy orędowników, by iść pewną drogą do zbawienia i mieć pewność, że Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu - mówił.
Kardynał Nycz wraził radość, że Kościół uczynił ten wielki krok i został promulgowany dekret o heroiczności cnót kard. Stefana Wyszyńskiego. Beatyfikacja odkryje przed nami postać kardynała Wyszyńskiego w sposób, jakiego jeszcze nie znamy, ponieważ 37 lat temu, kiedy prymas odchodził, w Polsce mieliśmy zupełnie inne czasy.
Metropolita warszawski zaznaczył, że to, co stanowiło istotę nauczania Prymasa Tysiąclecia, było zawarte w poniedziałkowej Liturgii Słowa: osiągnąć cel wiary i prowadzić ludzi do zbawienia! Hierarcha wspomniał, że niegdyś, my Polacy, przychodziliśmy do prymasa pytać o kwestie najistotniejsze tak, jak młody człowiek przychodzi do Jezusa z pytaniem: Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?
Do refleksyjnego zatrzymania się nad myślą Prymasa Tysiąclecia w spektaklu słowno-muzycznym "Civis Christi...", w wykonaniu Romana Kołakowskiego i Teatru Piosenki, zachęcił wiernych krajowy asystent kościelny Katolickiego Stowarzyszenia "Civitas Christiana", ks. dr Dariusz Wojtecki.
„Civis Christi…” to muzyczna opowieść o życiu i kapłańskiej posłudze Stefana Kardynała Wyszyńskiego „Wielkiego Inter Rexa Rzeczypospolitej” – od chwili narodzin, dzieciństwa, młodości i powołania, poprzez lata wojny i okupacji, czasy stalinizmu i aresztowania, okres Ślubów Narodu Polskiego i Millenium, lata siedemdziesiąte i udział w rzymskim konklawe, które wybrało kardynała Karola Wojtyłę na Stolicę Piotrową, aż po najsłynniejsze spotkanie dwóch Wielkich Polaków, czasy Solidarności, zamachu na Jana Pawła II i ostatnie chwile życia Księdza Prymasa.
Koncert został zorganizowany przez Katolickie Stowarzyszenie „Civitas Christiana” wraz z Fundacją Civitas Christiana w 37. rocznicę śmierci kard. Stefana Wyszyńskiego. Autorem tekstów, muzyki i reżyserem wyjątkowego koncertu był Roman Kołakowski – pochodzący z Wrocławia uznany kompozytor, poeta, piosenkarz, gitarzysta i tłumacz. Wydarzenie objęli honorowym patronatem - kardynał Kazimierz Nycz, metropolita warszawski oraz Instytut Prymasowski Stefana Kardynała Wyszyńskiego w Warszawie.
Twórca tekstów i muzyki „Civis Christi. Stefan Kardynał Wyszyński Prymas Tysiąclecia” Roman Kołakowski karierę artystyczną rozpoczął w latach 70., śpiewając wiersze m.in. Miłosza i Barańczaka do własnych kompozycji muzycznych. W roku 1981 zdobył I nagrodę na Studenckim Festiwalu Piosenki w Krakowie, a trzy lata później II miejsce na Przeglądzie Piosenki Aktorskiej. Jego pierwsza płyta pt. Przypowieść błękitna, ukazała się w 1985 r. W latach 1996-2005 Roman Kołakowski był dyrektorem artystycznym Festiwalu Piosenki Aktorskiej. Od 2004 r. współpracował z Teatrem „Syrena”, w latach 2005-2007 prowadził Teatr Piosenki we Wrocławiu. Profesjonalizm muzyka oraz jego zespołu - zagwarantował uczestnikom zebranym w katedrze, aby uczcić pamięć o Prymasie Tysiąclecia, wysoki poziom artystyczny koncertu. Wydarzenie stanowiło silny akcent wieńczący Mszę oraz modlitwę o rychłą beatyfikację kard. Stefana Wyszyńskiego.
Rozbudowana, wieloodcinkowa kantata Kołakowskiego, wykorzystująca różne gatunki tekstów literackich, zabrała nas w liryczną wędrówkę przez prymasowskie życie. W kontekście 100. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości duże wrażenie zrobiły słowa pieśni nawiązujące do czasu pierwszej wojny światowej, czasu dzieciństwa prymasa:
Płona domy, płoną szkoły,
płoną dwory i kościoły.
Płoną oczy, płoną serca,
Polska będzie niepodległa.
Do okresu trzyletniego internowania (w Rywałdzie Szlacheckim, Stoczku Warmińskim, Prudniku i Komańczy) nawiązywała poruszająca kompozycja, której ambicją jest oddanie ufności, jaką Stefan Wyszyński pokładał w Bogu i Matce Bożej.
Oni zabrali mi wszystko, lecz Bóg mi wszystko dał.
Jestem samotny i chory. Widocznie On tak chciał.
Jestem właściwie bezbronny, nie lękam jednak się.
Moje więzienne Madonny, przed strachem bronią mnie.
Niezwykłą wymowę miał utwór "Klękam przed przyjacielem", który przywoływał atmosferę szacunku i głębokiej przyjaźni, jaka towarzyszyła polskim kardynałom - Wyszyńskiemu i Wojtyle. Wybór Karola Wojtyły w 1978 r. na Stolicę Piotrową wybrzmiewa w utworze słowami: Klękam przed przyjacielem, klękam przed uczniem swym. Panie dałeś nam tak wiele, nad Watykanem biały dym.(...) Klękam przed przyjacielem, a ze mną cały kraj.
Na zakończenie spotkania artyści wykonali skomponowany przez Romana Kołakowskiego hymn Katolickiego Stowarzyszenia "Civitas Christiana", gdzie także jest odniesienie do postaci Prymasa Tysiąclecia, którego organizacja w 2013 roku na Jasnej Górze obrała za swojego patrona.
Więcej ważnych i ciekawych artykułów na stronie opoka.org.pl →
Podziel się tym materiałem z innymi: