Drodzy Katecheci,

W tym roku mija trzydzieści lat od powrotu lekcji religii do szkoły. Jakkolwiek nie może zabraknąć koniecznych podsumowań, ocen i wniosków dotyczących obecności katechezy w szkole, to jednak chcemy nade wszystko podziękować Wam, Drodzy Katecheci, za Waszą katechetyczną posługę w szkole. Z pewnością każde dobro jest zawsze owocem Bożej łaski, ale to Wy staliście się jej pośrednikami, wybierając drogę bycia katechetami. Nasze podziękowanie kierujemy do Was w miesiącu Różańca świętego, w którym świętujemy też Dzień Nauczyciela. Łączymy więc słowo podziękowania z najlepszymi i serdecznymi życzeniami.

Drodzy Katecheci! Jesteście wielkim darem dla Kościoła! Dzięki Waszej posłudze Ewangelia może być głoszona wielu młodym ludziom. Jesteście potrzebnym znakiem i głosem Kościoła w szkole i w parafii.

Jesteście bardzo ważni, gdyż Wasza posługa jest przede wszystkim powołaniem! Odpowiedzieliście na głos Bożego powołania, aby podjąć katechetyczną pracę. To jest rzeczywistość, której nie da się wypowiedzieć słowami. Wprowadza ona każdego katechetę w głęboką relację miłości z Chrystusem, Boskim Nauczycielem. Wasza posługa nie jest więc zwykłą pracą zawodową, ale jest powołaniem i niezwykle ważną misją w Kościele.

Taką drogą Bożego wybrania podążają wszyscy katecheci. Są wśród nich księża biskupi, księża proboszczowie i księża wikariusze, osoby życia konsekrowanego i katecheci świeccy. Stanowimy razem wielką wspólnotę ludzi powołanych do głoszenia Jezusa Chrystusa dzisiejszemu człowiekowi.

Dziękujemy Wam za pełną poświęcenia pracę na rzecz katechezy. Nie zawsze jest ona łatwa. Przychodzi Wam często mierzyć się z różnego rodzaju trudnościami. Za ten Wasz trud chcemy bardzo podziękować! Dziękujemy Wam kapłani, którzy na wzór Chrystusa Dobrego Pasterza, z mądrością i miłością przychodzicie z pomocą uczniom w trudnych dla nich chwilach doświadczeń i kryzysów wiary, a także często jesteście duszpasterzami w swoim szkolnym środowisku. Dziękujemy Wam siostry zakonne, które z czułością matki pochylacie się nad każdym dzieckiem, aby uczyć pierwszych modlitw i prawd wiary oraz towarzyszycie młodym ludziom na ich drogach. Dziękujemy Wam katecheci świeccy, którzy z dużym poświęceniem uczycie innych o Bogu słowem i świadectwem własnego życia. Tej wielkiej wartości Waszej codziennej posługi miłości nie da się w pełni wyrazić żadnym ludzkim słowem.

Bardzo ważna i zarazem piękna jest posługa, jaką pełnicie w szkole. Prowadzicie wiele godzin lekcji religii, organizujecie rekolekcje szkolne, podejmujecie różnorodne inicjatywy podczas pozalekcyjnych działań wychowawczych i katechetycznych, na różne sposoby włączacie się w życie szkoły. Swoją obecnością i gorliwą pracą pokazujecie, że Pan Bóg i wiara są nieodłączną częścią naszego życia. Przypominacie wszystkim, że nie ma wychowania bez odniesienia do Boga i tradycji wiary naszych przodków.

Równie ważna jest Wasza obecność w parafii. Z dużym zaangażowaniem włączacie się w przygotowanie uczniów do Pierwszej Komunii Świętej i sakramentu bierzmowania, modlicie się ze swoimi uczniami podczas nabożeństw roku liturgicznego. Nade wszystko jesteście z nimi obecni na niedzielnej Mszy Świętej, która jest spotkaniem z żywym Bogiem. Za to świadectwo wiary bardzo dziękujemy!

Bądźcie zawsze zjednoczeni z Bogiem. To On jest przecież źródłem naszej mocy, to Duch Święty udziela nam potrzebnych darów. Niech Waszą mocą będzie przede wszystkim bogate życie wewnętrzne. Niech uczniowie widzą w Was żywego i obecnego w świecie Boga. Będąc świadkami głoszonej Prawdy, swoim życiem przyciągajcie innych do Boga. Kościół rozwija się przecież nie przez przymus, ale przez przyciąganie. Słowa wprawdzie uczą, ale to przykłady pociągają.

Starajcie się w dalszym ciągu jak najsumienniej i z jak największym oddaniem mówić o Panu Bogu i głosić Jego słowa. Mówcie o tym co najważniejsze w sposób ciekawy i zachęcający do słuchania. Od jakości prowadzonych przez Was lekcji i spotkań tak wiele zależy! W miarę Waszych możliwości współpracujcie też z rodzicami, na których w pierwszym rzędzie spoczywa obowiązek katolickiego wychowania swoich dzieci.

Wreszcie bądźcie silni, wytrwali i pełni wiary. Rzucajcie ziarno słowa Bożego wszystkimi siłami, ale z przekonaniem, że to Bóg daje wzrost. Pamiętajcie, że moc nie jest w siewcy, ale w ziarnie. Moc jest u Boga, gdyż to Duch Święty działa zawsze pierwszy w głoszeniu Ewangelii. I chociaż nie zawsze od razu widać owoce zasiewu, to jednak bądźcie cierpliwi i ufni, że Bóg ma moc przemiany ludzkich serc.

Przyjmijcie wreszcie, Drodzy Katecheci, nasze zapewnienie o modlitwie. Modlimy się za Was, prosząc o dary Bożej łaski potrzebne na każdy dzień Waszej katechetycznej posługi. Zapewniam, że cała wspólnota żywego Kościoła jest z Wami. Są z Wami biskupi, księża i rodzice. Jest z Wami cały Kościół, który wspiera Was modlitwą!

Pamiętamy też o wszystkich nauczycielach, wychowawcach i pracownikach szkół w dniu ich święta. Dziękujemy Wam, Drodzy Nauczyciele, za Waszą bardzo ważną pracę na rzecz nauczania i wychowania młodego człowieka. To ważne, że w naszej polskiej tradycji pracę nauczyciela traktuje się ciągle z szacunkiem jako powołanie, a nie jedynie jako zawód. Życzymy dużo siły i wszelkich darów Bożych. Niech będzie Wam dane widzieć piękne owoce obecnych wysiłków w postaci mądrego i przede wszystkim dobrego życia Waszych wychowanków.

Niech Wszystkim Pan Bóg błogosławi!

W imieniu Komisji Wychowania Katolickiego KEP
+ Wojciech Osial

Warszawa-Łowicz, 14 października 2020 r.