Z głębokim bólem i smutkiem zapoznałem się z wynikami prac Komisji eksperckiej badającej sprawę o. Pawła M. oraz postępowania przełożonych zakonnych. Pragnę przede wszystkim wyrazić moją bliskość, współczucie i wsparcie osobom zranionym, które choć były dorosłe, okazały się bezbronne wobec psychomanipulacji bazującej na pseudoteologii, a także wobec przemocy fizycznej oraz wykorzystywania seksualnego ze strony zakonnika. Niestety zostały one również skrzywdzone przez brak zrozumienia i wsparcia ze strony władz Zakonu. Wszyscy jesteśmy tym osobom winni wdzięczność i szacunek za odwagę i determinację w ujawnieniu zła, którego doświadczyły i z którego skutkami mierzą się do dzisiaj.

Dziękuję też zaangażowanym w prace Komisji. Wiem, jaki ogrom pracy wykonali i jak bardzo było to dla nich obciążające. Nie mam wątpliwości, że czynili to, kierując się autentyczną troską o osoby skrzywdzone i prawdziwą miłością do Kościoła. Jestem również blisko braci Dominikanów, a także tych, którym posługują. Doceniam odwagę i pokorę stanięcia w prawdzie, która boli i zawstydza, ale też oczyszcza i umożliwia zdrowienie. Wszyscy w Kościele musimy wyciągnąć wnioski z prac Komisji, a szczególnie wziąć sobie do serca jej rekomendacje, aby jednoznacznie stawać po stronie pokrzywdzonych i skutecznie chronić najsłabszych.

Przekazuję również wyrazy serdecznego wsparcia dla dobrych, gorliwych kapłanów i zakonników, którzy niezasłużenie będą się musieli mierzyć ze skutkami ujawnienia gorszących zdarzeń w tej sprawie w swojej codziennej pracy i relacjach z ludźmi. Modlę się za nas wszystkich, których rani i gorszy to zło, abyśmy z tej próby wyszli umocnieni, ufając, że Jezus jest z nami w tym bolesnym doświadczeniu.   

+ Abp Wojciech Polak
Metropolita Gnieźnieński, Prymas Polski
Delegat KEP ds. Ochrony Dzieci i Młodzieży