Mikstacka wspólnota parafialna przygotowuje się do uroczystości odpustowych ku czci swego Patrona św. Rocha. Stało się już tradycją, że w niedziele poprzedzającą odpust do Diecezjalnego Sanktuarium przybywają osoby chore, starsze, niepełnosprawne, a także ich opiekunowie. O godz. 15:00 w sanktuarium ks. Krzysztof Lipiński, wikariusz w mikstackiej parafii, a jednocześnie diecezjalny duszpasterz osób niepełnosprawnych sprawował Mszę św. w ich intencji. Wraz z ks. wikariuszem przy ołtarzu stanął także ks. kan. Krzysztof Guziałek, proboszcz  z Chojnika. Od kilku lat ks. kan. Krzysztof uczestniczy w dniu chorych w mikstackim sanktuarium. W tym roku Dzień Chorych przeżywaliśmy 13 sierpnia. Przed obraz św. Rocha patrona chorych przybyli także przedstawiciele Wspólnoty „Tacy Sami”. Wśród nich liczną grupę stanowili uczestnicy wczasorekolekcji w Wojkowie. Do tej wspólnoty należą zarówno osoby niepełnosprawne jaki i ich opiekunowie. Bliska jest im postać św. Rocha, który z niezwykłym oddaniem posługiwał chorym, ale sam także doświadczył cierpienia. Homilię podczas tej Mszy św. wygłosił ks. wikariusz Krzysztof. Podkreślił, że zapewne żadna z osób obecnych w sanktuarium nie chciałbym, żeby  były choroby, niepełnosprawność, a także starość. Zaakcentował, że często słyszymy stwierdzenie, że Panu Bogu nie udała się starość. Stwierdził ,że skoro jest taki okres w życiu człowieka to ma on jakiś sens. W dalszej części rozważania zaprosił zebranych do zatrzymania się nad Słowem Bożym. Zwrócił uwagę, że aby Eliasz mógł spotkać Boga musiał przeżyć burzę, trzęsienie ziemi, pożar, ale w nich nie ma Boga. Bóg przyszedł w szmerze łagodnego  powiewu. Jak podkreślił kaznodzieja burzą, wichurą , pożarem, trzęsieniem ziemi może być choroba, niepełnosprawność, starość. Podkreślił, że w tych trudnych doświadczeniach nie ma Pana Boga, bo Bóg nie zsyła na człowieka trudnych rzeczy. Zwrócił uwagę, że w tych trudnych chwilach nie potrafimy usłyszeć łagodnego powiewu wiatru będącego znakiem obecności Boga. Ks.  Krzysztof podzielił się z nami przykładami  życia trzech osób, które potrafiły wśród życiowych burz otworzyć się na Boga. Pierwsza to Marcin, który był osobą niepełnosprawną, a mimo to potrafił obdarowywać  innych, którego rodzina podporządkowała swoje życie opiece nad nim, a równocześnie mieli czas na spotkanie, na to by cieszyć się swoją obecnością. Następnie kaznodzieja przytoczył historię życia Daniela, który na skutek skoku do wody został sparaliżowany. Po okresie buntu odkrył, doświadczył obecności Boga w swoim życiu. Przywołując  przykład przeżywania starości przez św. Jana Pawła II, związanych z nią cierpień, niedogodności ks. Krzysztof powiedział: „ Wtedy kiedy po ludzku nie mógł zrobić już nic, zrobił najwięcej”. Podkreślił jednocześnie, że mało jest osób, które starość swoich bliskich przeżywają z Bogiem . Kończąc rozważanie zachęcał zebranych, by pokładali nadzieję w Bogu, w jego słowach. Zapewniał zebranych, że  Bóg chce, abyśmy zaprosili Go w nasze życiowe burze, aby mógł w nie wnieść łaskę pokoju. Wiele ważnych słów skierował do zebranych w sanktuarium wiernych. Zapewne sposób przeżywania przez nas trudnych życiowych sytuacji wymaga pogłębionej refleksji, ale przede wszystkim otwarcia się na Boga. Podczas tej Mszy św. został udzielony sakrament namaszczenia chorych. Wiele osób skorzystało z tej okazji i przyjęło go. Po Mszy św. została odmówiona modlitwa o zdrowie przez wstawiennictwo św. Rocha. Wielu obecnych oddało cześć relikwiom patrona sanktuarium. Po części modlitewnej nadszedł czas spotkanie przy kawie i słodkim poczęstunku. Podczas Mszy św. śpiewał parafialny zespół muzyczny.

Obchodzony 13 sierpnia Dzień Chorych właściwie rozpoczyna uroczystości odpustowe. Dla wielu osób, które dziś przybyły do sanktuarium to jedyne w roku spotkanie z niebieskim patronem. Dla wielu osób przybycie na to Mikstackie Wzgórze wiązało się z wielki wysiłkiem, cierpieniem, ale przezwyciężali często siebie, by tu się w tym wyjątkowym dla nich dniu znaleźć. Ich obecność dla wielu z nas była świadectwem ich wiary i zaufania Bogu.