15 czerwca przeżywaliśmy uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa. Ulicami miast, miasteczek, wiosek przeszły procesja z Najświętszym Sakramentem.

W tym szczególny dniu Jezus pod postacią Chleba Eucharystycznego opuszcza kościoły, by zobaczyć jak się Jego dzieciom, powodzi, jak się im żyje.  Wychodzi do wszystkich, także tych, którzy nie znajdują czasu, by przyjść do Niego. To wyraz wielkiej miłości i troski Boga o każdego człowieka.

W mikstackiej wspólnocie parafialnej (diecezja kaliska) uroczysta suma sprawowana była  o godz. 9:00.  Przewodniczył jej ks. wikariusz Krzysztof Lipiński, współcelebransem był  ks. kan. Krzysztof Ordziniak, który wygłosił do licznie zebranych wiernych homilię. Rozpoczynając powiedział: „ Świat bez Eucharystii, staje się światem bez Chrystusa, bez Jego miłosierdzia, a ostatecznie światem bez sensu”. Zwrócił uwagę, że kiedy przyjmujemy Komunię Świętą  przenika nas światło, gdy żyjemy w grzechu, żyjemy  w ciemności. Kaznodzieja podkreślił, że współczesny człowiek coraz częściej żyje w przeświadczeniu o  swojej bezgrzeszności. Ta postawa prowadzi do tego, że przestaje odczuwać potrzebę Mszy Świętej, spowiedzi, a wreszcie samego Boga.

 Kontynuując rozważanie ks. kan. podkreślił, że pierwszym celem liturgii jest uwielbienie Boga. Zwrócił także uwagę na zanik sacrum  w życiu współczesnego człowieka, co prowadzi do tego, świat szybciej się sekularyzuje  niż Kościół go ewangelizuje. Nawiązując do obchodzonego w tym roku 100- lecia objawień fatimskich ks. kan. Krzysztof powiedział: „…warto zatrzymać się nad treścią modlitwy anioła z Fatimy: „ O mój Boże, wierzę w Ciebie, uwielbiam Cię, kocham, Cię, ufam Tobie…”. W dalszej części kaznodzieja zwrócił uwagę na przywrócenie sacrum w dwóch wymiarach: doświadczenia wewnętrznego, ale także w wymiarze zewnętrznym czyli dotyczącym naszej postawy, gestów, staranności z jaką je wykonujemy. Kaznodzieja zachęcił zebranych do swoistego rachunku sumienia, do postawienia sobie osobiście pytania o  to jak traktujemy Ciało Pańskie. Zapytał mi. in. o to czy przyklękamy przed tabernakulum, jak się zachowujemy, jaka przyjmujemy postawę mijając kapłana idącego z Najświętszym Sakramentem do chorych. Kontynuując pytał: Klęczysz czy kucasz? Gdzie w Piśmie Świętym jest napisane kucnij przed Panem”.  Przywołał słowa św. Pawła  mówiące „ Na imię Jezusa zegnie się każde kolano istot niebieskich i ziemskich i podziemnych”. Kaznodzieja zwrócił uwagę, że już podczas procesji eucharystycznej możemy zmienić swoją postawę i zgiąć kolana przed wychodzącym na nasze ulice Panem. Wiele ważnych słów padło w tej homilii. Trzeba mieć nadzieje, że pobudziły one uczestniczących w uroczystej sumie wiernych do refleksji, a w  konsekwencji do podjęcia kroków mających na celu przywrócenia sacrum w naszym życiu.

Po Mszy Świętej  przed wystawionym  Najświętszym  Sakramentem,  odmówiliśmy Litanię do Serca Jezusowego. Następnie wraz z Jezusem ukrytym pod postacią Chleba wyruszyliśmy w procesji do czterech ołtarzu. Krzyż, chorągwie, feretrony, poduszki z emblematami religijnymi niesione przez dzieci poprzedzały w procesji Jezusa ukrytego pod postacią Chleba niesionego w monstrancji.  Tuż przed kapłanem niosącym monstrancje szły dziewczynki sypiące  kwiatki. Pięknie przygotowane zostały ołtarze.

Trasa tegorocznej procesji wiodła od kościoła farnego do Diecezjalnego Sanktuarium Świętego Rocha, przy którym został przygotowany, czwarty ołtarz.

Na pierwszym ołtarzu umieszczone zostały słowa „ Uczynili jak im polecił Jezus”. Po odczytaniu słów Ewangelii nadszedł czas na krótką refleksję nad tymi słowami. Ks. kan. Krzysztof  podkreślił tu znaczenia posłania uczniów przez Jezusa oraz  ustanowienia Eucharystii. Zwrócił uwagę na potrzebę dawania świadectwa i ewangelizowania we współczesnym świecie.

Przy drugim ołtarzu pochyliliśmy się nad słowami: „Wy dajcie mi jeść!”.  Padły tu słowa o głodzie. Jak podkreślił ks. wikariusz Krzysztof Lipiński chodzi tu przede wszystkim o głód Boga, głód Jego słowa, głód Eucharystii. Zaspokojenie tego głodu pozwoli nam uzyskać siły do realizacji naszego powołania, do służby bliźnim.

Trzeci ołtarz został usytuowany na parkingu. Tu umieszczone zostało hasło „ „Zostań z nami Panie!”. W rozważaniu zaakcentowany został fakt, że my podobnie jak uczniowie zmierzający do Emaus jesteśmy w drodze.  Tu ks. kan. podkreślił, że mimo iż uczniowie oddalali się od wydarzeń, które miały miejsce w ostatnich dniach w  Jerozolimie, Jezus nie czekał aż wrócą, ale szedł z nimi, wiedząc, że droga ta nie prowadzi we właściwym kierunku. Wspólną drogę z nimi zakończył Eucharystią, która nie jest nagrodą dla doskonałych, ale pokarmem i umocnieniem dla słabych.

Eucharystia, jak podkreślił ks. proboszcz kończy się posłaniem „ Idźcie…”. To wezwania do towarzyszenia ludziom, którzy może id w złym kierunku, może dopiero szukają Boga. Wyruszyliśmy i my za Chrystusem ukrytym w Najświętszym Sakramencie, by dać świadectwo naszej wiary. Tym razem droga prowadziła pod górę na mikstackie Cmentarne Wzgórze do stóp sanktuarium. Tu na ołtarzu pojawiło się hasło: „ Aby świat uwierzył”. Tu ks. wikariusz przypomniał nam zapewnienie Jezusa, który posyłając apostołów z misją  głoszenia Ewangelii, zapewnił ich, o tym że będzie z nami do skończenia świata. I jak podkreślił, słowa tego Jezus dotrzymał pozostając w Chlebie eucharystycznym, który jest pokarmem na życie wieczne. Procesję zakończyło błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem na cztery strony świata. Pięknie wykonane ołtarze, udekorowane domy świadczyły o tym, że Jezu w hostii ukryty, który w tym dniu opuszcza mury świątyni i wychodzi, by jak śpiewamy, „zagrody nasze widzieć przychodzi, i jak się Jego dzieciom powodzi”, był Gościem oczekiwany. Śpiew chóru i nasza orkiestra parafialna z pewnością pomogły nam w głębszym przeżyciu tej niezwykłej uroczystości. Na tę niezwykłą wizytę Pana z nieba zostało przygotowane także miejsce w sercach wielu parafian, którzy przyjęli Jezusa ukrytego pod postacią Chleba w komunii św.

O godz. 16:00 Diecezjalnym Sanktuarium Świętego Rocha odprawione zostało nabożeństwo czerwcowe, następnie  odbyła się procesja z Najświętszym Sakramentem.

Przez kolejne osiem dni, do czwartku włącznie, odbywać się będą w mikstackiej parafii  procesje wokoło kościoła. Parafia mikstacka należy już niestety do nielicznych w Polsce, gdzie procesje odbywają się zarówno rano, jak i wieczorem (godz. 6:30 i 18:30). To piękne świadectwo naszej wiary, czci i trwanie przy Chrystusie w hostii utajonym.