Droga krzyżowa rozpoczęła się przy Grocie Katyńskiej na placu przy Sanktuarium Serca Jezusa Miłosiernego Ojców Jezuitów. Trzymetrowy drewniany krzyż nieśli wierni kaliskich parafii, więźniowie, podopieczni Schroniska św. Brata Alberta, strażacy, młodzież.

Na trasie kaliskiej drogi krzyżowej znalazły się miejsca szczególnie wpisane w historię miasta. Początek drogi krzyżowej to Ogrójec przy kościele ojców jezuitów - organizatorów nabożeństwa. Jest to miejsce pamięci o ofiarach kolejnych systemów totalitarnych. Jedna ze stacji drogi krzyżowej znajduje się w miejscu, gdzie podczas II wojny światowej zniszczono tysiące polskich książek, inna w miejscu męczeńskiej śmierci ks. Pawłowskiego. Jeszcze inna znajduje się w miejscu, gdzie w 1997 r. Eucharystię sprawował Jan Paweł II. Wierni zatrzymują się również przy Sanktuarium św. Józefa, pomniku św. Jana Pawła II, Starostwie i Sądzie Okręgowym.

Rozważania do stacji drogi krzyżowej przygotował o. jezuita Józef Augustyn, a odczytał je Jacek Majewski. Drodze krzyżowej towarzyszył śpiew pieśni wielkopostnych i koronki do Miłosierdzia Bożego.

Nabożeństwo zakończyło się przy kościele Świętej Rodziny, gdzie słowo do wiernych skierował bp Łukasz Buzun. – Kończymy rozważania w tajemnicy drogi krzyżowej. Idąc za Jezusem na drodze krzyża i patrząc na swoje rany zrozumieliśmy, że sami nie poradzimy sobie z grzechami, które zraniły nas i innych. Zrozumieliśmy, że mamy uchwycić się zbawczego krzyża Jezusa, ufając Jemu, a nie samemu sobie. Prosimy Cię Panie o łaskę otwarcia naszego serca i umysłu i o to abyś prowadził nas ku zbawieniu – powiedział biskup pomocniczy diecezji kaliskiej. Podziękował kapłanom, klerykom, siostrom zakonnym i wszystkim wiernym za wspólną modlitwę. Dziękował też jezuitom za zorganizowanie drogi krzyżowej z superiorem o. Andrzejem Lemieszem, a także policji, straży miejskiej, straży pożarnej i wszystkim służbom porządkowym.

Kalisz był pierwszym polskim miastem, które przejęło tradycję wielkopostnych procesji, znaną od wieków w niektórych krajach Europy Zachodniej i obu Amerykach. Jak twierdzą miejscowi jezuici, jest to najstarsza w kraju droga krzyżowa odprawiana poza murami kościołów. Propozycję organizowania nabożeństwa wysunął śp. ks. prał. Lucjan Andrzejczak, kustosz Sanktuarium św. Józefa. Rozpoczęcie drogi krzyżowej wyznaczono przy kościele ojców jezuitów. Pierwsza droga krzyżowa ulicami Kalisza przeszła 29 kwietnia 1990 r., a uczestniczyło w niej ok. 500 osób. Kolejne stacje poświęcone były różnym grupom społecznym: ofiarom obozów koncentracyjnych, Sybirakom, kombatantom, młodzieży, rodzicom. W następnym roku przeniesiono termin nabożeństwa na pierwszą niedzielę Wielkiego Postu - miał to być pierwszy po Środzie Popielcowej mocny akcent Wielkiego Postu. W 1992 r. przewodniczył jej śp. bp Roman Andrzejewski, ówczesny biskup pomocniczy diecezji włocławskiej. Od momentu powstania diecezji kaliskiej w nabożeństwie uczestniczą biskupi diecezji kaliskiej.