Już od dawna trwają w mikstackiej wspólnocie przygotowania do jubileuszu konsekracji kościoła farnego. Pięknie prezentuje się po renowacji prezbiterium. Od lutego parafianie trwali na Nowennie Miesięcy do Trójcy Przenajświętszej. Kościół i miasto wygląda już odświętnie. Pojawiły się girlandy,  z wieży kościoła powiewają flagi. Pojawiły się już także na wielu domach.

18. października rozpoczęły się rekolekcje przygotowujące nas duchowo do bliskiego już świątecznego, wyjątkowego czasu. Nauki rekolekcyjne głosi o. Andrzej Grzesiak, kapłan pochodzący z naszej wspólnoty parafialnej. Dziś w mikstackim wieczerniku sprawowane były Msze św. o godz. 8:00 i 18:00. Podczas obu głoszone były nauki rekolekcyjne.

Na początku o. Andrzej zwrócił uwagę na upływający   czas. Zaznaczył, że w naszym życiu są dni zwyczajne, codzienne, ale są  i uroczyste. Do tych uroczystych – jak podkreślił- należą jubileusze i taki czas jest właśnie przed mikstacką wspólnotą, która w najbliższą sobotę będzie obchodziła 100- lecie poświęcenia kościoła. Następnie kaznodzieja nawiązał do słów umieszczonych nad wejściem do kościoła „  Zaiste dom to Boży i brama niebieska” Rdz 28,17. O. Andrzej wyjaśnił znaczenie tych słów. Podkreślił, że przygotowując się do jubileuszu zwracamy uwagę na budynek naszego kościoła. Zaakcentował, że jest to dom niezwykły, dom Boży, miejsce uświęcone obecnością Boga. O. Andrzej zaznaczył, że przed stu laty pobudowano ten kościół  dzięki mądrości i pracowitości naszych przodków w krótkim czasie. Kontynuując powiedział: „ A teraz jesteśmy my. Po stu latach świątynia ta wymaga gruntownej odnowy i remontu, by trwała dalej odnowiona i piękna”. W dalszej części rozważania kaznodzieja podkreślił, że mamy rok 2018, mamy swoje troski, ale świątynia przypomina nam, że jest Bóg, w którego trzeba wierzyć. Wskazał na potrzebę żywej wiary, bo dostrzegamy  w wielu wymiarach życia zeświecczenie, które prowadzi do zaniku wiary i odejścia od praktyk religijnych.

Przywołując słowa z książki „O naśladowaniu  Chrystusa” :„Wiele czyni, kto to co czyni dobrze czyni”  kaznodzieja dodał, że można żyć także po swojemu, wygodnie. O. Andrzej zwrócił uwagę, że w życiu  musi być czas  na pracę,  na odpoczynek, na modlitwę, na niedzielną Mszę Świętą. Zaakcentował, że człowiek musi umieć być z Bogiem, z ludźmi, ale i ze sobą samym i dodał, że od stu lat  w tej świątyni jest Chrystus Eucharystyczny, który jest dla wszystkich, podobnie jak odprawiane w niej Msze Święte i różne nabożeństwa. Podkreślił, że na przykazaniach mamy kształtować nasze życie. Nawiązując do zbliżających się uroczystości o. Andrzej podkreślił, iż  to czas radosny i dodał: „Kościele nasz parafialny my cię przecież lubimy i do ciebie wciąż przychodzimy. Bardzo się modlimy i Boga o wszystko prosimy. Jesteśmy tu każdej niedzieli, aby wszyscy wiedzieli, bo to nasz Dom Boży i nigdy nie zbłądzili i spokojnie żyli. Wszystkie  nasze sprawy Bogu poświęcamy, bo tu zawsze przystęp mamy.  Kościół parafialny to wasz skarb, to wasza świętość. Oczy mamy otwarte, ale też otwórzmy oczy serca, a Pan Bóg przecież na nas patrzy On nas widzi, On do nas mówi. A my co odpowiemy Bogu? Odpowiemy modlitwą: Panie ucz nas po Twoich drogach chodzić, Twoich dróg ukazuj nam bezpieczny szlak, niech nad nami wróg nie tryumfuje. Boże. Ty nikogo nie zawiedziesz. Amen”.

Wiele ważnych słów zostało wypowiedzianych w tej nauce rekolekcyjnej. Warto do nich powrócić. Skłaniają do refleksji i rachunku sumienia nad naszym stosunkiem do parafialnego kościoła,  do wiary,  ale i poczuciem odpowiedzialności za piękny Dom Boży, dziedzictwo pozostawione nam przez naszych przodków.

W piątek, 19 października kolejna nauka rekolekcyjna, a wieczorem misterium słowno- muzyczne o św. Janie Pawle II. A w sobotę, przed nami piękny duchowo czas, czas radości, ale i dziękczynienia. Jak nie dziękować Bogu…